Douluo Continent Dizi Yorumu

 Herkese merhaba!

Douluo Continent için ilk inceleme yazısını yazdıktan sonra finali izleyip yorumunu bitirmeyi iple çekiyordum, birkaç gün önce bitirmiş olsam da okul yüzünden bazen zaman bulmakta zorlandığım için direkt yazamadım. Öncelikle inceleme yazısında değindiğim için ilk bölümlere ve konusuna fazla değinmeyeceğim, bunun yerine dizinin beğendiğim ve beğenmediğim yönlerini sıralamaya çalışacağım. 

Detaylı yoruma geçmeden önce genel bir değerlendirme yapmam gerekirse Douluo Continent benim için ortalamanın üzerinde bir diziydi, ancak birçok açıdan başarılı bulsam da "bir şeyler eksik" dedirten yerler oldu, bu sebeple de diziye baştan sona bayıldım diyemeyeceğim. Fakat sizi keyifli zaman geçirmenizi sağlayan büyülü bir atmosfere sokuyor ve bölümler de 37-38 dakika civarında olduğu için sıkılmıyorsunuz.

Dizinin en çok beğendiğim yönlerinden birisi ilk bölümleri oldu açıkçası, özellikle birinci bölümü o kadar sevdim ki diziden bağımsız bir şekilde birkaç kez daha izleyebilirim sanırım. Çekimleri, atmosferi, müzikleri, Tang San ve babasının yaşadığı küçük ev, evin dışındaki orman, kıyafetleri ve konunun daha ilk bölümden sizi içine çekmesi çok başarılıydı. 

Bu açıdan ilk bölümleri dizinin geri kalanına kıyasla daha çok sevdim. Hiçbir şey bilmeden kalbindeki güce güvenerek evinden ayrılan ve babasını hayal kırıklığına uğratmamak için çabalayan Tang San'ı çok iyi yansıtmışlar. Tabii bunda karakterin iyi yazılmış olması kadar Xiao Zhan'ın rolüne tam oturan oyunculuğunun da çok büyük payı var. Hem ilk başlardaki nazik, cesur fakat biraz da çekingen çocuğu, hem de sonrasında dönüştüğü kendi ayaklarının üzerinde durabilen korkusuz ve fedakar adamı bize çok iyi sunmuş.

Elbette oyunculuk demişken genel anlamda casting de son derece başarılı olmuş, dizinin en öne çıkan yönlerinden birisi de bu bana kalırsa. Oyuncuların hepsi karakterlerine tam oturmuş ve hiçbiri bana "keşke başkası oynasaydı" dedirtmedi. Bir kesim tarafından çokça eleştirilse de Xiao Wu'yu oynayan Xuan Yi'nin oyunculuğunu da kötü bulmadım, Xiao Wu'nun farklı havasını, çocuksuluğunu ve cesaretini iyi taşımış. İlk bölümlerdeki abartılı hareketlerini görünce karaktere ısınamayacağımı düşünsem de birkaç bölüm sonra hem karakteri hem de Tang San'la aralarındaki uyumu çok sevdim. Tabii Tang San ve Xiao Wu'dan konu açılmışken kırk bölümün son beş dakikasına kadar birbirlerine hissettiklerini asla fark etmemeleri, diğerlerinin imalarını bile anlamamaları izlerken bazı noktalarda baygınlık geçirmeme neden olmadı değil; ama belki de aralarındaki aşk hikayesinin konunun önüne geçmemesi bazı açılardan iyi olmuştur.

Konunun işlenişine geçmeden önce oyunculardan ve karakterlerden biraz daha bahsetmek istiyorum. İlk incelemede de bahsettiğim gibi asıl adını (Yu Xiao Gang) fazla duymadığımız ustayı da çok sevdim, hatta dizideki favori karakterim olduğunu söylersem abartmış olmam sanırım. Disiplinli ve dürüst biri olduğu kadar aynı zamanda esprili ve bireysel sahnelerinde bile izleyiciyi hiç sıkmayan bir karakterdi. Ayrıca daha iyi bir oyuncu seçemezlermiş, bunu belirtmezsem olmaz. Sonradan gelen karakterler arasında da beni sürekli güldürmesiyle en sevdiklerimden biri Ou Si Ke oldu kesinlikle. Aşırı komik bir tipleme olmuş, hem gereksiz abartılı tepkileriyle, hem de kendini sürekli bir şekilde utanç verici durumlara sokmasıyla izlerken sizi epey eğlendiriyor.

Kadın karakterlerin arasındaki diyalogları ve dinamikleri de beğendim, herhangi bir şekilde kaos yaratmaya çalışmamışlar, bunun yerine hepsi birbirinden çok farklı kişilikler olsa da birbirlerine destek oluyorlar ve dostlukları sizi gülümsetiyor. Ayakları yere basan güçlü bir karakter olmasıyla Zhu Zhuqing'i, şımarık tavırları beni hiç rahatsız etmeyen, hatta tam tersi asıl kişiliğini bozmadan geçirdiği gerçekçi karakter dönüşümüyle daha olgun birisi haline gelen Ning Rongrong'u da çok sevdim. Hatta kadın karakterler arasından favorim Ning Rongrong oldu diyebilirim, dönüştüğü nazik ve güçlü kadını çok iyi yansıtmışlardı.

Ayrıca grubun abisi rolünü üstlenen Dai Mu Bai ve aralarında küçük kardeşleri gibi kalan Ma Hong Jun da başarılıydı. Dediğim gibi oyunculukların hiçbiri gözüme batmadı, fakat karakterlerin iyi ve tutarlı oluşturulmuş olması da bunda bir etkendi. Motivasyonları ve hikayeleri iyi olmayan karakterleri yalnızca oyuncunun çabasıyla izleyiciye aktarabilmek çok zor, hatta çoğunlukla başarısız sonuçlanan bir şey zaten.

Dizinin en başarılı bulduğum yönlerinden ikincisi de tam olarak bu karakter dönüşümüydü aslına bakılırsa. Dizinin son bölümlerinde de tüm karakterlerin başından sonuna geldiği nokta ve nasıl daha güçlü kişiliklere dönüştükleri açık bir şekilde vurgulanıyor. Yedi kişinin hepsi ekip ruhunu bozmadan kendi bireysel yolculuklarını da tamamlıyor ve yolun sonunda hepsi kendilerinin daha iyi versiyonlarına dönüşüyorlar. İlk başlarda tereddüt ettikleri, eksik oldukları ve geliştirmeleri gereken yönleri konusunda çok fazla yol kat ediyorlar. Üstelik biz bu dönüşümü yalnızca iki başrolde değil hepsinde görebiliyoruz, aralarındaki arkadaşlık bağı güçlenirken kendilerine duydukları güven de artıyor ve kendi karakterlerine de yakınlaşıyorlar. Bu gelişim öyle tek bir bölümde ani bir olayla olmadığı için izlerken siz de yavaş yavaş değişimlerine tanık oluyorsunuz, karakterlerin motivasyonlarının altı boş bırakılmamış.

Dizinin eksik bulduğum kısımlarına  geçmeden önce son olarak dizide kullanılan efektlerden bahsetmek istiyorum. Çoğu kişinin de hemfikir olduğu üzere prodüksiyonda parayı kısmamışlar; CGI, özellikle de bir Çin dizisine göre gerçekten çok iyiydi. Tabii arada Dai Mu Bai'in pençeleri gibi ufak tefek beni güldüren şeyler olmadı değil, ama genel itibariyle efektler başarılı ve gerçekçiydi. Tang San'ın mor iblis gözleri, Türkçe adından tam emin olmadığım mavi gümüş bitkisi ve ışık efektleri en iyi olanlarındandı. 

Diziyi övdükten sonra yorumu bitirmeden önce eksi yönlerine de değineceğim. Benim için bunlardan bariz bir şekilde en çok göze çarpanı dizide kullanılan müziklerin iyi ayarlanmamış olmasıydı. İlk inceleme yazımda dizinin müziklerinin çok iyi olduğundan bahsetmiştim ve bu fikrim hala geçerli, ortaya çok detaylı bir ost koymamışlar, ancak kullanılanların hepsi güzel ve diziyle bütünleşen müziklerdi. Fakat kesinlikle müzikleri ve şarkıları çoğu zaman doğru yerde çalmayı başaramamışlar, bölüm içinde o kadar fazla müzik kullanılıyor ki bir süre sonra klip izlediğinizi düşünmeye başlıyorsunuz. 

Ayrıca alakalı alakasız her yerde, mesela normal bir şekilde sıradan bir şekilde konuştukları veya yürüdükleri zamanda o atmosfere hiç uymayan bir müzik giriyor araya. Kavga ettikleri sahnelerde, gerginlik olduğunda ya da ortalık kızıştığında da ya hiç olmayan bir müzik seçiyorlar ya da yanlış anda çalmaya başlıyorlar. Bir anda müzik kesiliyor veya sonraki sahneye kadar uyumsuz bir şekilde uzuyor. Bugüne kadar sanırım bu konuda ilk dikkatimi çeken dizi Douluo Continent oldu, normalde dizilerde kullanılan müzikleri beğenirim, beğenmediklerimde de müziğin yetersiz kullanıldığından yakınırım. Ama ilk kez alakalı alakasız her yerde araya bir müzik sıkıştıran, yanlış sahnelerde ısrarla atmosfere uymayacak şarkıları seçen bir dizi görüyorum. Ayarlamayı kim yaptıysa çok kötü bir iş çıkarmış ortaya ve bir dizide ses en önemli unsurlardan birisi olduğu için vurucu olması gereken sahnelerin etkisini de düşürmüş. En absürt bulduğum da çok normal bir konuşmalarının veya yürüyüşlerin ortasında araya giren ilgisiz melodilerdi, bir süre sonra gerçekten gülerek izlemeye başladım o kısımları.

Bana göre dizinin bir diğer sınıfta kaldığı nokta da esas hikayenin işlenişiydi; ilk bölümler ve son bölümler dışında arada kalan kısımda eksik bir şeyler var, hikaye daha başarılı bir şekilde ele alınıp izleyiciye aktarılabilirmiş. Bölüm uzunluklarının kısa olması benim açımdan iyi bir şeydi, ancak bazı bölümlerin başından sonuna elle tutulur hiçbir şey olmamış gibi hissettirdi ve ana hikayenin kilit noktaları dışında merak uyandırma konusunda eksikleri vardı. Bazı detayları üstünkörü vermişlerdi ve son ana kadar çoğu şey açığa çıkmadı, merak uyandıracak unsurların işlenişi düzensiz ve dağınıktı. Ben hikayenin derin ve izleyiciyi içine çeken şekilde işlenmemiş olduğunu düşünüyorum, çok düz bir şekilde ilerleyip son anda çok fazla şey çıkardılar ve bu nedenle de izleyici olarak ben acele ve geçiştirilmiş olduğunu düşündüm. Ana karakterler dışındaki kötülerin motivasyonları, karakter derinlikleri çok zayıftı ve hikayenin geneline katkıları çok yetersizdi. Kötü karakterleri izlerken sıkıldım çünkü tam olarak neyi hedeflediklerini ve neden bu kadar uğraştıklarını göremedim, bu da ana konunun dizinin geneline iyi yayılmamış olmasındandı.

Bir de ikinci sezon konusunda gördüğüm kadarıyla farklı yorumlar mevcut ve tabii uyarlama bir dizi olduğu için meraklıları kitabı okuyabilir, ama dizi çok açık uçlu ve kritik bir noktada bitti. Devamı gelmeyecekse kitabı okumamış ve okumayacak birinin kafasında bir sürü soru işaretleri bırakacağı kesin. 

Yine de eksik yönlerine rağmen Douluo Continent başından sonuna kadar her gün takip ettiğim ve birkaç sıkıcı bölüm dışında genel anlamda keyifle izlediğim bir dizi oldu. Tekrar izlemek isteyeceklerim arasında olmamasına rağmen ikinci sezon gelirse büyük ihtimalle takip ederim.